معنای واژه ی نماز

واژهٔ نماز واژه‌ای پارسیست که ایرانیان برای واژهٔ «صلاة» عربی به کار بردند. این واژه به معنای خم شدن و سرفرودآوری برای ستایش و احترام است. واژهٔ نماز نام‌واژه‌ای از فعل نمیدن فارسی به معنی تعظیم ‌کردن است.

برخی حدس زده‌اند که این واژه از واژهٔ «ناماسته» در زبان سانسکریت گرفته شده‌باشد که محتمل نیست.  

 

احادیثی از ائمه درباره ی نماز در ادامه مطلب 

امام صادق (ع):

شیعیان ما را نزد اوقات نماز بیازمایید که در محافظت بر نماز ها چگونه ایم. 

رسول خدا (ص):

در پاسخ ابن مسعود که از  دوست داشتنی ترین کاها نزد خداوند پرسید :فرمود  نماز در وقتنش . 

امام صادق (ع)

هنگام نیاز ،از دنیا و آنچه در آنست مایوس نشو و تمام توجهت را به خدا قرار ده به یاد روزی باش که در برابر دادگاه عدل الهی قرار می گیری و نیز فرمود گاهی پنجاه سال بر انسان می گذرد ولی خداوند حتی یک نماز او را نپذیرفته است. 

امام محمد باقر (ع)

نماز ،هدیه مومن است به سوی پروردگار ،پس هدایای خود را نیکو کنید تا جوایز شما نیکو باشد. 

رسول  خدا (ص):

نماز چهره شیطان را سیاه می کند. 

قران کریم :

نماز انسان را از فحشاء و منکر باز می دارد. 

پیامبر اسلام(ص):

هر چیز را زینتی است و زینت اسلام نمازهای پنج گانه است.